«Πρέπει να αναγνωρίσουμε τις διαφορές, πρέπει να τις καλωσορίσουμε,

ώσπου η διαφορά να μην είναι πλέον διαφορά.»

-Adela A. Allen

Η διαταραχή αυτιστικού φάσματος (ή αυτισμός) είναι αόρατη. Κανένας δεν μπορεί να τη δει.

«Είναι ένα απ’ αυτά τα πράγματα που με κάνουν αυτό που είμαι». Επηρεάζει τον τρόπο που δουλεύει ο εγκέφαλος. «Η  διαταραχή  του αυτιστικού φάσματος κάνει τον εγκέφαλό μου να δουλεύει μερικές φορές διαφορετικά από τον εγκέφαλο  των  άλλων  ανθρώπων».  Η διαταραχή του αυτιστικού φάσματος είναι ένας άλλος τρόπος σκέψης και ύπαρξης.

Η ΔΑΦ δεν είναι αρρώστια και, δεν είναι κακό ή λάθος να έχει κανείς ΔΑΦ, «Δεν φταίει κανείς για εμένα που έχω ΔΑΦ», είναι μια νευρολογική διαταραχή και είναι γενετικής αιτιολογίας.

Τα παιδιά με ΔΑΦ συνήθως έχουν ένα ή περισσότερα ενδιαφέροντα, έχουν  καλή μνήμη και προσέχουν τις λεπτομέρειες, όπως χρώματα, γράμματα, αριθμοί, σχήματα, τοποθεσίες, ονόματα, μυρουδιές, χρονολογίες, κ.α. Μερικές φορές τα παιδιά με αυτισμό θέλουν να είναι τα πράγματα τέλεια. Γι’ αυτό μπορούν να κάνουν καλά τη δουλειά τους, αλλά αυτό μπορεί να προκαλέσει προβλήματα. Τα παιδιά με ΔΑΦ  προτιμούν  τις  ρουτίνες  και την οικειότητα. «Όταν όμως τα πράγματα αλλάζουν, μπορεί να έχω άγχος, να μπερδευτώ, να λυπηθώ, να απογοητευτώ ή να θυμώσω». Οι αλλαγές δυσκολεύουν τα παιδιά με αυτισμό. Τα παιδιά που είναι στο φάσμα βιώνουν τις αισθήσεις τους διαφορετικά, όπως θόρυβοι (σκούπα, τηλέφωνο, ομιλία ανθρώπων, κόρνες), αφή (ετικέτες ρούχων, κάλτσες, εσώρουχα, μπάνιο, κούρεμα, άγγιγμα), όσφρηση, όραση (κοίταγμα πραγμάτων που στριφογυρνούν),γεύση (βάζουν στο  στόμα  τους  πράγματα που δεν τρώγονται), πόνος (μπορεί να μην αισθάνονται ότι ακουμπάνε το καλοριφέρ που καίει ή όταν πέφτουν, τον πονοκέφαλο).

Πολλά παιδιά με αυτισμό κινούνται μπρος- πίσω ή γύρω-γύρω. Τα περισσότερα παιδιά με αυτισμό δεν έχουν βλεμματική επαφή. «Δεν μου αρέσει να κοιτώ στα μάτια, γιατί είναι άβολο». Ακόμα, τα παιδιά με ΔΑΦ  μπερδεύονται  με τα κυριολεκτικά νοήματα και τις μεταφορικές φράσεις και είναι δύσκολο να καταλάβουν τη γλώσσα του σώματος και τις εκφράσεις του προσώπου. Πολλά παιδιά με αυτισμό μιλάνε πολύ και άλλα δεν μιλάνε καθόλου. Η ομιλία και η επικοινωνία για τα παιδιά με αυτισμό είναι διαφορετικά πράγματα. Μερικά παιδιά με αυτισμό θέλουν να παίζουν μόνα τους και δεν τους αρέσει το παιχνίδι προσποίησης.

«Ο αυτισμός με επηρεάζει και επηρεάζει και τους φίλους μου». Πολλά παιδιά με αυτισμό μπορεί να τραυματίσουν τον εαυτό τους, όταν νιώθουν φοβισμένα, θυμωμένα, ανήσυχα, αγχωμένα,  λυπημένα  ή  μπερδεμένα.  Όλα  τα παιδιά είναι μοναδικά. «Έχω ταλέντα και ικανότητες που μπορούν να εξελιχθούν». Άκομη κι αν όλα τα παιδιά είναι μοναδικά, μοιάζουν σε ένα σημαντικό σημείο. «Θέλω να με καταλαβαίνουν και να με σέβονται οι άλλοι άνθρωποι». «Μπορώ να μάθω να σέβομαι τους άλλους ανθρωπους»

Καλυβίτη Μαρία

Ψυχολόγος

Βιβλιογραφία: Από το βιβλίο της Catherine Faherty «Αυτισμός: Τι σημαίνει για μένα».