Aγάπη Σύλλογος Γονέων παιδιών με αυτισμό Χαλκίδας

Επιστολή γονέων προς την υπουργό Παιδείας: Ακούστε τις αγωνίες μας

Στην Ειδική Αγωγή, παραμένει το καθεστώς των αναπληρωτών καθηγητών, κατά παράβαση κάθε έννοιας παιδαγωγικής, που απαιτεί την οικοδόμηση σταθερής σχέσης του παιδιού με τον ειδικό εκπαιδευτικό.
Επιτακτική είναι η ανάγκη σήμερα για την δημιουργία νέας μεταλυκειακής δομής δια βίου μάθησης για τους αποφοίτους των Ειδικών Εργαστηρίων Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (Ε.Ε.Ε.Ε.Κ.). Στην ουσία τα παιδιά αυτά, μετά την ολοκλήρωση της εκπαίδευσης τους, μένουν σπίτι τους, τελείως παρατημένα από την πολιτεία.

Επιστολή γονέων προς την υπουργό Παιδείας: Ακούστε τις αγωνίες μας

Ένωση Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Καλαμάτας
Η μόρφωση των παιδιών της πατρίδας μας, είναι ένα θέμα που απασχολεί διαχρονικά την ελληνική οικογένεια, ήταν πάντοτε μια ¨ακριβή¨ υπόθεση, με αγωνίες και ανασφάλειες. Ποια ελληνική οικογένεια δεν έχει έρθει αντιμέτωπη με τις παρακάτω αγωνίες:

θα εξασφαλίσω μια θέση στον παιδικό σταθμό;

υπάρχουν οι κατάλληλες υλικοτεχνικές υποδομές στο σχολείο μας (εργαστήρια, όργανα γυμναστικής, αίθουσες υπολογιστών, κ.α.) ;

είναι ασφαλές το κτίριο του σχολείου μας ;

θα έρθουν στην ώρα τους όλοι οι δάσκαλοι – καθηγητές του σχολείου μας ;

θα ανταπεξέλθω οικονομικά στις εκπαιδευτικές ανάγκες των παιδιών ;

Σε αντίθεση με όσα ακούγονται για την κακή κατάσταση της παιδείας μας σήμερα εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, η πραγματικότητα που όλοι μας γνωρίζουμε είναι ότι τα προβλήματα αυτά οφείλονται στην διαχρονική αδιαφορία της πολιτείας για την δημιουργία ενός σύγχρονου σχολείου.

Α. Παιδικοί – Βρεφονηπιακοί σταθμοί.

Φέτος όπως και κάθε χρόνο χιλιάδες είναι οι οικογένειες που τα παιδιά τους μένουν εκτός βρεφικών και παιδικών σταθμών. Είναι τραγικό να επιλέγετε εδώ και μια δεκαετία να δίνεται πακτωλός εκατομμυρίων στους ιδιωτικούς παιδικούς σταθμούς (μέσω του προγράμματος ΕΣΠΑ), αντί να χρησιμοποιούνται τα χρήματα αυτά για την δημιουργία νέων δημόσιων δομών.

Β. Ειδική Αγωγή.

Στην Ειδική Αγωγή, παραμένει το καθεστώς των αναπληρωτών καθηγητών, κατά παράβαση κάθε έννοιας παιδαγωγικής, που απαιτεί την οικοδόμηση σταθερής σχέσης του παιδιού με τον ειδικό εκπαιδευτικό.

Επιτακτική είναι η ανάγκη σήμερα για την δημιουργία νέας μεταλυκειακής δομής δια βίου μάθησης για τους αποφοίτους των Ειδικών Εργαστηρίων Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (Ε.Ε.Ε.Ε.Κ.). Στην ουσία τα παιδιά αυτά, μετά την ολοκλήρωση της εκπαίδευσης τους, μένουν σπίτι τους, τελείως παρατημένα από την πολιτεία.

Στην πόλη μας υπάρχει μεγάλη ανάγκη για νέες σχολικές μονάδες, τόσο για το ειδικό δημοτικό – νηπιαγωγείο, όσο και για το ειδικό γυμνάσιο – λύκειο.

Η προσβασιμότητα ατόμων με ειδικές ανάγκες στα σχολεία της πόλης μας δεν υφίσταται. Υπάρχει μαθητής που αναγκάζονται οι γονείς τους να τον κουβαλούν στους ώμους τους για να μπορεί να παρακολουθεί όλα τα μαθήματά του.

Μέχρι αυτή τη στιγμή, υπάρχουν ελλείψεις σε σχολικούς νοσηλευτές σε σχολεία του νομού μας.

Γ. Μεταφορά μαθητών.

Στον νομό μας, ακόμα και σήμερα, είναι πάνω από 150 οι μαθητές που δεν μεταφέρονται. Το θεσμικό πλαίσιο μεταφοράς δημιουργεί εκατοντάδες προβλήματα, αναγκάζοντας μαθητές να ξεκινάνε την μέρα τους από τις 06:00 το πρωί, να διασχίζουν μεγάλες αποστάσεις (ανεξαρτήτως καιρικών συνθηκών), ακόμη και σε επικίνδυνους δρόμους για να πάνε στο σχολείο τους ή να παραμένουν σε αυτό πολλές ώρες μετά το πέρας των μαθημάτων περιμένοντας το μέσο να επιστρέψουν.

Δ. Λύκειο, τρόπος εισαγωγής στην ανώτατη εκπαίδευση.

Παραμένει το Λύκειο εξοντωτικό για τους μαθητές, άκρως ανταγωνιστικό και αντιπαιδαγωγικό, με αλλεπάλληλες εξετάσεις. Η εξαιρετικά ψυχοφθόρα διαδικασία των πανελλαδικών εξετάσεων παραμένει, που ξεζουμίζει τους μαθητές, τους απομακρύνει από μια σειρά δημιουργικές ενασχολήσεις και ενδιαφέροντα που μπορούν να αναπτύξουν. Η ύπαρξη των φροντιστηρίων και η ανάπτυξη της παραπαιδείας παραμένει, μαζί με αυτά όμως και η οικονομική αιμορραγία των οικογενειών.

Εμείς θέλουμε ένα Λύκειο που θα είναι πλήρως αποδεσμευμένο από τις εξετάσεις και όχι οι εξετάσεις να καθορίζουν τα πάντα στο πρόγραμμα του σχολείου.

Ε. Κτιριακές υποδομές.

Η κρατική χρηματοδότηση του δήμου μας για τις ανάγκες των 95 σχολικών μονάδων τα τελευταία χρόνια έχει μειωθεί κατά 50%. Η συντήρηση των σχολικών κτιρίων είναι μηδαμινή, με αποτέλεσμα χρόνο με τον χρόνο οι κτιριακές υποδομές να υποβαθμίζονται και σε πολλές περιπτώσεις έχουν γίνει επικίνδυνες για την υγιεινή και ασφάλεια των παιδιών μας.

Ο κατάλληλος εκπαιδευτικός εξοπλισμός είναι ανεπαρκής έως και ανύπαρκτος (σε εργαστήρια, σε υπολογιστές, στα μαθήματα γυμναστικής, μουσικής, καλλιτεχνικών κ.α.). Μεγάλο πρόβλημα για τα σχολεία μας είναι και η καθαριότητα, παρά των υπεράνθρωπων προσπαθειών των καθαριστριών.

Η παραπάνω κατάσταση έχει ως αποτέλεσμα να αναγκάζονται οι γονείς να βάζουν όλο και πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη τους. Οι γονείς έχουν μετατραπεί σε χρηματοδότες των σχολείων.

ΣΤ. Σίτιση μαθητών.

Χιλιάδες είναι οι μαθητές της πόλης μας όπου δεν συμπεριελήφθησαν ακόμα στο πρόγραμμα σίτισης της φετινής χρονιάς.

ΤΙ ΣΧΟΛΕΙΟ ΘΕΛΟΥΜΕ

Οι σύλλογοι γονέων αγωνιζόμαστε και διεκδικούμε τη δημιουργία ενός σύγχρονου δημόσιου και δωρεάν σχολείου. Ένα σχολείο που θα καλλιεργεί πολύπλευρα την προσωπικότητα και τη μόρφωση κάθε μαθητή, χωρίς να στερείται της γενικής παιδείας που έχει ανάγκη ο κάθε άνθρωπος προκειμένου να κατανοήσει τις εξελίξεις. Όπου δεν θα μπερδεύει την παιδεία με την άσκοπη συσσώρευση πληροφοριών. Παλεύουμε για ένα σχολείο όπου ο μαθητής θα μαθαίνει τους βασικούς νόμους κίνησης της Φύσης και της Κοινωνίας, θα αναπτύσσει κριτική ικανότητα, θα αναπτύσσει όλες τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντα του, θα αντιλαμβάνεται τη θέση του στη φυσική και την κοινωνική πραγματικότητα, ώστε να μπορεί να παρεμβαίνει και να την αλλάζει